Yan Zhi theepot, 220cc

De pruimenregen in het zuiden van de Yangtze-rivier blijft altijd hangen. Su Qing liep snel door de steeg met een rotan doos vol theeserviezen in haar handen.

De grijsblauwe stenen platen glinsterden van het water en haar pas gekochte geborduurde schoenen vertrapten de weerspiegelingen in het water. Toen ze de hoek van het steegje omsloeg, rinkelde plotseling de koperen bel aan de dakrand en achter het regengordijn verscheen een plaquette van zwart hout: "Yan Zhi Tao She".

De deur stond halfopen en verspreidde een vleugje agarhoutgeur. Su Qing aarzelde even, maar duwde toch de houten deur, versierd met lotustakken, open . Onder het warme gele licht boog de man zich voorover en kneedde een bal paarse klei. De manchetten van zijn donkerblauwe gewaad rolden op tot aan zijn ellebogen, waardoor de krachtige aderen van zijn onderarmen zichtbaar werden. De draaiende lier zoemde en de donkerrode massa in zijn handpalm onthulde geleidelijk de omtrek van de theepot.

Pardon. Kan ik een plekje lenen om te schuilen voor de regen? vroeg Su Qing zachtjes. De door ijs gebarsten Jian Zhan in de rotan doos maakte een helder geluid.

Toen de man opkeek, zag ze een ondiep litteken op zijn wenkbrauwbot, net als het knisperende patroon van een Jun-oven. Op het moment dat hun blikken elkaar ontmoetten, stopte de lier plotseling met draaien en stortte de ongevormde theepot een beetje in. Maar hij was niet geïrriteerd. Met zijn vingers besmeurd met paarse modder schoof hij zijn bril omhoog en zei: "Er staat een oude boomnarcis in het derde compartiment van de kast."

Toen de geur van thee de lucht vulde, zag Su Qing een gebroken theepot op de bovenste laag van de boekenkast staan. De rode kleilaag is warm en glad. De pot is gegraveerd met zijden boompatronen, maar helaas ontbreekt de helft van de tuit. Dat was het werk van meneer Gu in de tijd van de Republiek China.

Op een gegeven moment stond de man achter haar. De geur van dennenrook en inkt vermengde zich met de geur van ovenvuur. "Het is tien jaar geleden verzameld. Ik kan nooit een bijpassende klei vinden om het te repareren."

De regendruppels werden steeds dikker en vielen op de bananenbladeren in de binnenplaats. Su Qing hield een eenvoudige witte theekop vast en keek toe hoe hij de onderste, heldere goot uit de aardewerken pot groef, die drie jaar had gerijpt. Terwijl de paarse klei vorm begon te krijgen in haar handpalm, ving ze een glimp op van de vage ringvormige vlek op de basis van zijn ringvinger, net als de theevlekken die in de loop der jaren op de theepot waren gewreven.

Zhou Yanzhi. Hij sprak plotseling en sneed met een gebeiteld mes een dubbele lotusknop uit de knop van de theepot. "Het is tijd om je theegarde te vervangen, jongedame."

Xiangfei bamboe is geschikter voor Jian-waren dan wit koper.

Toen de schemering door het raamrooster naar binnen viel, zag Su Qing een kleine paarse kleipot in het rotan doosje staan. De theepot was nog warm, gegraveerd met een halve dichtregel: "Dennenbries, bamboekachel, de theepot vasthoudend en elkaar toeroepend." Ze draaide zich om en keek. Het vuur van de oven flikkerde op de bril van de man en verguldde het porseleinpatroon tussen zijn wenkbrauwen met een warme gouden kleur.