Theepot 'Dragon Subduing Arhat', 170cc

Er wordt gezegd dat zich tijdens de Xuanhe-periode van de Noordelijke Song-dynastie plotseling een ongewoon fenomeen voordeed in het Tai-meer. Om middernacht op de 15e dag van de zevende maanmaand stortte een stortregen als een rivier naar beneden, waardoor een drie meter lange storm over het 1280 kilometer lange Dongting-meer raasde. Toen de ervaren pottenbakker Chen SAN met een tungolielamp naar de oven rende, zag hij plotseling een enorme schaduw van groene schubben zweven op de grens tussen water en lucht. Het lichaam van de draak, dat zich dertig meter lang had gewikkeld, was omwikkeld met een halfgebroken ketting.

Het opschrift "Edict van Yu de Grote" op de koperen ring flikkerde in de bliksem.

Voor de Landtempel in het zuiden van de stad Yixing, een rondtrekkende monnik die was flauwgevallen

Onder de wierooktafel opende hij plotseling zijn ogen. Een gescheurde waaier van palmbladeren veegde over zijn voorhoofd en onthulde gouden en rode dharmatekens onder het vuil. De gescheurde monnikspij bolde op zonder dat er wind bij kwam, waardoor de achttien lapis lazuli-kralen zichtbaar werden die aan elkaar op zijn borst waren geregen en demonen onderdrukten. Buiten de tempel klonk het geschreeuw van het gewone volk, dat de drakenketting al duizend jaar gebroken was en dat deze draak de drie staten zou overspoelen om zijn woede te uiten.

Amitabha Boeddha. De monnik spreidde de wijnkalebas tot aan zijn middel en stapte blootsvoets op de woeste golven. Onder zijn voeten spleten de Tai-meren open in een diepe afgrond, waar de draak zichtbaar werd die opgerold lag op de zwarte ijzeren pilaar op de bodem van het meer. De hoorn van die zondige dierendraak was in één stuk gebroken, precies het oude litteken van de verwonding door de draak die Arhat honderd jaar geleden had overmeesterd.

Plotseling schudde de Huanglong-berg, en de vijfkleurige klei vloog in de paars-gouden kommen waar de monniken in hun eentje om aalmoezen bedelden. Op dat moment verschenen er zeven lagen kostbaar licht op het hoofd van deze Arhat, en de klei in zijn handpalm veranderde in modder bij contact met water, waarbij al het giftige vuur dat de draak uitspuwde werd geabsorbeerd. Toen de staart van de draak door zeventien ovens raasde, spatte een handvol klei, vermengd met het bloed van Arhats, op het gezicht van de jonge pottenbakker, Ah Hu.

Ah Hu veegde zijn gezicht af, zijn vingers ineengestrengeld met goud en rood. Toen hij op het punt stond om beter te kijken, voelde hij plotseling een brandende pijn in zijn handpalm - de met drakenbloed bevlekte klei begon in zijn hand te draaien en in een oogwenk veranderde hij in een meter lange draak, met schubben die glinsterden met een vreemde blauwpaarse kleur. De draak die Arhat overwon gooide een halve paars met gouden kom. De scherpe scherf van het aardewerk sneed door de vingertop van de jongeman en een druppel bloed viel in de ogen van de draak.

"Goed gedaan!" De stem van de arhat was zo luid als een klok, waardoor de zesendertig drakenovens in de bergen in koor resoneerden. "Aangezien deze tak van de drakenziel het aardewerken lichaam is binnengegaan, zullen we jullie behendige handen gebruiken om een plek te vinden waar hij naar terug kan keren."

Zeven dagen later opende Ah Hu de oven. Slechts tweeënzeventig theepotten van rode klei schenen schitterend in het ovenvuur. Het middenstuk, een antieke theepot met een diepe rand, was helemaal amberkleurig. Toen het deksel een klein stukje openging, klonk een zwak gebrul van een draak. Sommige experts gebruikten de theepot om thee te zetten en zagen dat de stoom zich verzamelde, maar niet verdween. De stoom condenseerde zelfs tot een kleine draak ongeveer tweeënhalve centimeter boven de tuit van de theepot. Na drie wervelingen loste de stoom uiteindelijk op in de blauwe lucht.

Vanaf dat moment wisten alle pottenbakkers in Yixing dat er diep in de Huanglong-berg een halve paars -gouden kom begraven lag. Elke onweersnacht dwaalden er draakvormige ovenvuren door de bergen. Die hoogwaardige paarse kleistukjes gemengd met vijfkleurige aarde, die bij nauwkeurige inspectie onder de zon nog steeds gouddraadachtige bloedpatronen van arhats in de klei verborgen lieten zien.